Een oude zak, keert terug op het honk. Na een paar keer over geslagen te hebben, was ik 10 november jl. op de ALV van de R.D.L.V. Nji-Sri, waarin opgenomen de V.O.C.
Vanaf deze plaats wil ik de huidige generatie Nji-Sri hartelijk danken voor de geweldige ontvangst in de Sociëteit. De organisatie, die zij voor het R.D.L.V. bestuur op zich genomen hadden was perfect. Dat er een busje bij het station Wageningen stond was uit de kunst.
Twee lieftallige dames stonden ons op te wachten en we werden vrijwel voor de deur van de Sociëteit afgeleverd.
Ik ben ervan overtuigd dat als deze service grotere bekendheid had gehad de opkomst zeker groter was geweest.
Als deze service volgend jaar weer geleverd gaat worden, zou ik willen adviseren aan deze geweldige geste ruimere aandacht te besteden, vooral wij oudjes zullen dit enorm op prijs stellen.
Dat de D.L.C. een voorvader van de huidige Vereniging Nji-Sri is, was duidelijk te merken.
Hoewel er natuurlijk het nodige is veranderd in de loop der jaren, (de vrouwen zijn er niet alleen aanwezig, maar zelfs in de meerderheid!) was er veel herkenbaar uit de Deventer periode. Zelfs als oude zak van het jaar 1957 was er nog heel veel herkenbaars uit vroegere jaren!!!
De toekijkers (blijft er nog wat voor ons over?) zijn links Riekele Stobbe ’63 en Bart Muller ’67.
Hoewel er te pas en onpas een luid SLA werd aangeheven (naar mijn mening wel heel erg vaak, waardoor een zekere devaluatie is ontstaan!), zou ik deze notitie toch willen besluiten met een gemeend luid SLA voor zowel het RDLV bestuur, als de huidige generatie.
Toon Buddingh’ – 1957.