Werelds Lustrum in Wageningen
Ons twaalfde Lustrum, ons eerste Lustrum in Wageningen, was een waar Feest! De minimale afstand tussen galalocatie en Sociëteit heeft daar zeker aan bijgedragen.
Een SLAMAT voor de studenten die, slechts onder lichte druk van een vervaarlijk Cie-lid, ruim op tijd een fantastische verwarmde tent in de verrassend grote “tuin” hadden geplaatst. Wat heerlijk om in de sociëteit nauwelijks te merken dat er reeds 20, 30, … jaren voorbij zijn gegaan.
Hulde voor de mannen uit de jaren ‘40 ‘50 die naar Wageningen zijn gekomen, terwijl hun roots zo nadrukkelijk in Deventer liggen! Hulde voor hardwerkende landbouwers in binnen- en buitenland die het de jonge studenten gunnen om te zijner tijd op nét zo’n studententijd terug te kunnen kijken. Hulde voor de sponsoren, wat doen die landbouwers het economisch goed (met uitzondering van een enkeling, niet nader te noemen). En hulde voor de Lustrumcommissie: Floor Veer, Sandra van Winden, John van Kouwen, Alexander van der Heiden, Hans Jelle v.d. Brugge, JG Cuperus, Ruud Kosters.
Ook heel aangenaam om vrijdag te merken hoe enthousiast “school” is over ons. Ja, lezer, ook dit gaat over jullie. Een warm onthaal met een door hen aangeboden borrel en niet slechts virtuele rondleidingen. Een kleine Landbouwer-replica met ruim bijschrift staat nu vereeuwigd in school. En dat er warme banden blijven met Deventer bewees ook het bezoek van ere-president James van Lidth de Jeude op vrijdagavond in de Sociëteit. Ondergetekende veronderstelt dat hij zich méér dan thuis voelde mede dankzij het, gemaakt door de gelauwerde GH, herinneringsbord dat die avond door deze Lustrumcommissie werd aangeboden.
Hebben we dan niets te klagen? Natuurlijk wel! Gastvrijheid is een woord dat de meeste horecamensen in Wageningen niet spontaan herkennen en 2 reünisten moesten zondag zonder jas naar huis omdat deze uit de Sociëteit waren meegenomen door onbekenden, ook wel dieven genoemd. Mocht je die dief zijn of kennen, breng die jassen dan terug naar de Sociëteit, en zeg gewoon dat je hem gevonden hebt.
Het gala, need I say more, tropische danseressen, Freddy Mercury herrezen uit de dood, hotel de Wereld, capitulatiezaal, met casino en bier, meer bier, nog meer bier. Even dacht de LustrumCie het zonder Doerga te moeten stellen en betrad ons jongste lid de Top-100 allertijden met het lied “Doerga ik heb het Koud, en je dasje gaat eraan, knip knip knip”. Edoch, terwijl de Ardjoena reünisten als vertrouwd in ijltempo munten inwisselden, kwam dan toch ook dit dispuut vanuit Doorwerth binnen. In het verlengde van de verhoudingen in de LustrumCie was De Wereld reeds lange tijd gevuld met het warmbloedige dispuut Semar.
Het IJsselwater in de flesjes is écht ijsselwater. Drinken werd afgeraden maar we hebben begrepen van degene die het geprobeerd hebben dat het niet tot heel ernstige gebreken leidt. De rozen doen het er ook goed op.
Last but not least moet vermeld dat bijna 200 brunchgangers op zondag hebben genoten van het uitzicht over de “IJssel”. Terwijl de regen stopte sopten de échte mannen over het rugbyveld, onder de bezielende leiding van mijn favoriete, zeer professionele scheidsrechter. Dit alles biedt perspectief voor 2015.
Madelinde Daane-van der Houwen,
Voorzitter Lustrumcommissie